İnsan ölür gönül kocamazimiş.

Benim yaşım elli canım hayhayda,
İnsan kocar gönül kocamaz imiş,
Başta binbir dertvar gönülde sevda,
İnsan ölürde gönül kocamaz imiş.

Gene kavak yelleri eser başında,
Ben derdimde gönül kendi işinde,
Ben kocadım gönül yirmi yaşında,
İnsan kocar gönül kocamaz imiş.

Gahbe felek evin barkın yıkıla,
O dönen çarkına çomak sokula,
Gönlün ettikleri sığmaz akıla,
İnsan kocar gönül kocamaz imiş.

devrişoğlum akıl ermez sır ermez,
Kör olmuş gönlümün gözleri görmez,
Sevdanın sarhoşu olmuş dirilmez,
İnsan kocar gönül kocamaz imiş.