İnsan olmayı seviyorum Şiiri - Mahmut Çatak

Dostum ağlatsa da sevinçten
Hıçkırıklara boğulsam kederden
Ben ağlamayı seviyorum
Bana insan olduğumu hatırlatıyor

Acı bir tebessüm olsa da yüzümde
Çınlasa kahkahalarım gökyüzünde
Ben gülmeyi seviyorum
Bana insan olduğumu hatırlatıyor

Bazen bir şey yerken tadarım onu
En acısı da gelirse sevdiğimin sonu
Ben acıyı seviyorum
Bana insan olduğumu hatırlatıyor

Yemesem de yalarım o güzel tadı
Olsa da şekerin hastalık adı
Ben tatlıyı seviyorum
Bana insan olduğumu hatırlatıyor

Dokunduğum buz gibi bir yüz olsa da
Mutluluktan eli elimde kalsa da
Ben dokunmayı seviyorum
Bana insan olduğumu hatırlatıyor

Her dokuda her duyuda yaşadım
Sevdim,sevildim,güldüm,ağladım
Hissetmenin insanlık olduğunu anladım
Ben insan olmayı seviyorum
Bana insan olduğumu hatırlatıyor