Çok bilgili olsan da, insan olmak başka şey,
Özü doğru olanlar, insanlıktan alır pey.
İlim irfanla doldur içinde ki özünü
Rehber etme kendine bir cahilin sözünü.
Açılsın da kartları ben görürüm kozunu,
Yaptığından bilirim insanların yozunu.
Karga da öter durur bülbül sesi dinlenir,
İnsan yaptıklarıyla bu dünyada ünlenir.
Karun kadar zengindir, hala der ki elim dar,
Toprak doyursun seni, dünyanın altı da var.
Hayâdan yoksunlarda hiç vefayı arama,
Hayâsız insanlara, yaklaşmadan dur ama.
İtibar servetini, kendine şiar eden,
Onuru ile yaşar onun izinden giden.
Eyüp sermiş gidiyor, hakkın yoluna postu,
Başkasını aramaz, onun gönlünde dostu.
Eyüp Şahan
Ankara 12.9.2010
Kayıt Tarihi : 3.12.2011 00:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!