İnsan, insan olarak kalmış olsaydı
Ne köle efendi arayabilir ne de efendi kendine köle bulabilirdi
Köleler çoğaldı, kodamanların yeri imtiyazlı bir dokunulmazlık kazanarak sağlam kaldı
Canına yetenler canlarını dişine takıp direnerek ve devrim yaparak insanlık hakkını geri aldı
Günümüz kölelerinin ise görünmez zincirleri vardı
Köleler zincirleri görünmüyor diye seviniyor
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
"Meşrebi neyse"
O kadardır, kişi!
Kimi "köle ruhludur"
Kimi hayduttur,
Kimi de "asildir"
Ne köle olur
Ne de köleye muhtaç!
Kendi işini kendi görür
Hürdür,
Sorumluluk sahibidir,
Efendidir!
"İnsan Olmak"
Git gide zor
Bu devirde!
Yozlaştıkça,
Onurunu, gururunu kaybettikçe,
Cehalete, karanlığa battıkça!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta