İnsan, insan olarak kalmış olsaydı
Ne köle efendi arayabilir ne de efendi kendine köle bulabilirdi
Köleler çoğaldı, kodamanların yeri imtiyazlı bir dokunulmazlık kazanarak sağlam kaldı
Canına yetenler canlarını dişine takıp direnerek ve devrim yaparak insanlık hakkını geri aldı
Günümüz kölelerinin ise görünmez zincirleri vardı
Köleler zincirleri görünmüyor diye seviniyor
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
"Meşrebi neyse"
O kadardır, kişi!
Kimi "köle ruhludur"
Kimi hayduttur,
Kimi de "asildir"
Ne köle olur
Ne de köleye muhtaç!
Kendi işini kendi görür
Hürdür,
Sorumluluk sahibidir,
Efendidir!
"İnsan Olmak"
Git gide zor
Bu devirde!
Yozlaştıkça,
Onurunu, gururunu kaybettikçe,
Cehalete, karanlığa battıkça!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta