İnsan Oldum Yaren Oldum Dost Oldum

İnsan oldum yâren oldum dost oldum
Bilmediler kıymetimi bir türlü
Yol katında can diyene post oldum
Aymadılar tıynetimi bir türlü

Altın verdim amma puldur dediler
Sevdi gönül yâre kul’dur dediler
Söylemedim derdi kaldır dediler
Almadılar hasretimi bir türlü

Sağır oldu sözlerimi duymadı
El oldu da hallerimi saymadı
Figan ettim orta yere koymadı
Duymadılar ki reddimi bir türlü

Yüze gülüp arkasından kazmadım
Hiçe sayan kimdir bilip kızmadım
Söylemeyi çok isterdim yazmadım
Bilmediler fıtratımı bir türlü

Hak edene verilmeli değeri
Dostun ise sızlamalı ciğeri
KoçYener’im, ver sırtıma eyeri
Görmediler gayretimi bir türlü