İnsan olayım Şiiri - Gökhan Gürsu

İnsan olayım

Sana sarılamadığım kollarım bilmem ne işe yarar
Tutmakmıdır vazifeleri sadece
Seni kendime çekemiyorsa bu kollar
Ne farkı var mezarlıktadaki sedir dallarından

Öpemiyorsam ve söyliyemiyorsam dahi aşkımı
Ağzımdan çıkan kelimelerin ne önemi var
Gelip gelipte yanına söyliyemediklerimi
Aynada kendime söyleyen bir zavallılık

Ardından koşamadığım ayaklarım
Mendireğin ucundaki fenere umut diye yürüyorlar
Her adımda yakalaşacağına uzaklaşan
Koşamadığım o güne yanmak neye yarar

Gülmek ne tür bir maskedir
Kalbimdeki kasvet sarmışken bedenimi
Asi olan anılarıma meydan okuyan benliğimin
Kahkahaları, sadece kandırmaktır kendimi

Bakıpta göremedikten sonra seni
Suretinle aldatmak nefsimi
Kendime yaptığım riyakarlık değilde ne?
Boşluğa diktiğim gözlerim sonsuz sensizlikte zayi

Yaptıklarımı sen yokken yapmanın anlamsızlığı
Hayatı yaşanmaya değer kılmıyor
Ben sensizken sadece nefes alan bir organizmayım
Dön gel aşkım insan olayım