her şey ama her şey
karşılıklı olacaksa
bir beklenti anında söylenecekse
yada ben mırıldanacak
sen dinleyeceksen
uzun anlamsız bir maratonun sonunda
kimin birinci geldiği konusunda
hem fikir olamayacaksak
tartışacak
belki uzun bir süre küs kalacaksak
oturmuş bir entelektüel den
daha makbul olacaksa dangalaklığımız
ayaklarımıza kadar bulaşmış kirliliğin
ya da gırtlağımıza kadar batmış kimliğimizin
arkasında duramayacaksak
bu gün kendimi
yarın seni savunamayacak
belki de sana atılacak taşlardan biri de ben olacaksam
bin kez belamı versin
and içmiyorum
ama şart olsun
biz ve ben
bu kokuşmuş düzensizlikten
kurtulacaksak bir gün
bu hep birlikte olmalı
biliyor musun?
ölmekten değil
ölünce yalnız kalmaktan en çok korktuğum
en çok ta bu yaşamı nasıl bırakır giderin diye...
aslında ölümü de özlediğim anlar oldu
ölümü de sevdiğim anlar
ama bu gün asla ölmek istemiyorum
belki yarın
hep umutla baktığım
her yeni günün yeni bir güneşle doğacağına inandığım
yarınların
ne getireceğini bilmiyorum
ama yine de şimdilik
yaşamanın daha önemli olduğuna inanıyorum
eğer bir gün
için de terk edip gitmek olacaksa
geriye dönüp baktığımda
insan olarak
ya da insan gibi yaşamış zamanlarımda
en çok içimi ısıtan sevgi olacak...
Kayıt Tarihi : 27.11.2004 13:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen içinden gelen sevgiye boyun eğmişssen
ruhundan gelen emirlere itihat etmişssen ne mutlu sana .Yaşamın bize emrettiği nedir ?
Yaşam ayakta kalmamızı emrediyor
Yaşam sevmemizi emrediyor.bu kendi doğamızdır.ruh dediğim de doğamızdan yaradılıştan ileri gelen kendi iç düzenimiz ve her canlının kendi içindek mantıktır.
Hele insan olarak aldığımız ve alacağımız yol bazen bir an gibi kısa ve bazen uzak görüşlü bakışlar boyunca uzundur.
Cemal Öztürk
TÜM YORUMLAR (3)