İnsan olana çağrı Şiiri - Ali Rıza Ünal

Dinle! Ey bizi bilmeyen adem denilen dost!
Kim olursan ol, nerede olursan ol, gelmesende yine dinle
Bilmesende, inanmasanda, yine dinle,kendin için dinle
Sazların ve sözlerin sırrında buluşalım
Camiler, kiliseler,havralar, hepsi Hak'tan
Kibir,gurur sen, ben niye! Gelin aşkta tanışalım
Gelmesende dinle, kendin için dinle ne olur sanki
Acemli, çinli, türkü, kürdü, budalı, hintli
Bırak öfkeyi kini, al eline akılı ilmi
Ölmeye ne gerek, biz ahirette değil dünyada barışalım
Dinle! Ey alemlerin gülü insan! Tanrı tanımasanda dinle!
Gelmesende, görmesende, dinle kendin için dinle!
Dursun o yerinde, güzel yetmiş iki milletiö seni şaşırtan
İllettir illet! Biz savaşa değil barışa çalışalım
Tanrımız bir ister inan,ister inanma
Ey can ile canânlar, biz gönüllerde buluşalım
Dinle! ve oku, bilmesende,gelmesende görmesende, oku
Dinle! kutsal bildiğin her ne ise onun için oku, kendin için oku
Sen kendini bilmezsin ve bu bilmezliğin seni sana sana hasım eder,
Hiç bunu düşünmezsin işte bu sana gamdır, gussadır,strestir a canım gel bize gel
Siyah beyaz ne fark eder, Tanrı kabeyi kulunda halk eder
Her anı şan şeref dolu, alem durmaz çark eder
Adem degil mi atamız, düşmanlığa değil dostluğa alışalım
Oku dinle, bir daha okuö ne olur sanki birdaha dinlesen,
İnsan isen göreceksin, bileceksin, seveceksin, geleceksin …

Acizâr fakirzâde sufi: Ali Rıza Ünal: haziran 1999.