Ölüm burnumuzun dibinde;
ne yandan gelecek belli değil,
Gel ey aciz nefsim!
Gel sen Hakk’ın huzurunda saygıyla eğil!
Şaşmaz o vakit geldiyse;
ne bir an ileri ne bir an geri,
Ahd-i Mîsak’ta belirlendi o göçün,
hem zamanı hem yeri.
Yok olmak değildir ölüm;
zaman ve mekânın değişmesidir,
Ayrılık gibi görünürse de;
kulun Hakk’a erişmesidir.
Eğer hazırsa azığın,
o yolculuk zahmet vermez insana
Şeb-i Arus Gecesi’dir o güzel gece hem;
İnsan olana! ! !
Kayıt Tarihi : 2.3.2008 17:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leys Eyüp Akbulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/02/insan-olana-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!