Sevgiyle atar bir yüreğin varsa,
Merhametle yoğrulmuşsa duan,
Saygıyla bakıyorsan insana,
İlgiyle, anlayışla, hoşgörüyle…
Birlik beraberlik, kardeşlik taşıyorsan
Sen giyinmişsin SEVGİ ELBİSESİ’ne.
Vicdanla konuşuyorsa suskunluğun,
Ahlâkla yürüyorsa adımın,
Erdemle süslüyse yolun,
Namus, onur, haysiyetle yoğrulmuşsan
Terbiyen edebinle taçlanmışsa
Sen kuşanmışsın SEVGİ ELBİSESİ’ni.
Akla mantığa bilime fenne yakın olana İNSAN denilir
Sevgi merhamet vicdan ahlâk sahibi olana İNSAN denilir
Hak hukuk adalet rızalık yolunda olana İNSAN denilir
Alınteri dökerek emek harcayarak
iş değer emek üreterek HeLâL kazanç elde edene İNSAN denilir
Sevgi Elbisesi giyerek yaklaşan insan,
Hesapsız, kitapsız sever,
Karşılıksız, çıkarsız,
Beklentisiz bir bakışla kurar
İNSANİ ilişkiyi...
Ve çok az üzülür bu dünyada.
Ama giyememişse o elbiseyi biri,
Sevgi yoksunuysa yüreği,
Sözleri hakaret, eylemi yara ise
Nice yürek incinmiş,
Nice insan aşağılanmış,
Küfürle, ihanetle harcanmış...
Kayıt Tarihi : 17.6.2025 01:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Sevgi elbisesi” metaforu kullandım, insanın içsel değerlerini görünür kılan bir dışavurum olarak çok etkili olacağını düşünüyorum. İnsan olmanın sadece biyolojik değil, ahlaki ve duygusal bir sorumluluk olduğunu göstermek istiyorum. Metinde, bir yandan ideal bir insan tarif ederken diğer yandan da gerçek hayatta bu değerlere sahip olmayan insanların nasıl zarar verebildiğini ima ediyorum. Bunun okuyucuda farkındalık yaratacağı inancı içindeyim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!