İnsan Olan İnsanlar... Şiiri - Durdu Şahin

İnsan, varlıklar içerisinde en seviyeli yaratılandır, şüphesiz. Duyan, düşünen, konuşan, eleştiren, idrak kabiliyeti bulunan, çevresini yaşamına uygun bir şekilde değiştirebilen, şuurlu olarak arayan, anlayan, hatırlayan başka bir varlık gösterilemez, insan gibi.

Tarih, insanın iyi ve kuvvetli yanlarını, insani ve ileri özelliklerini geliştirip ilimde, kültürde, sanatta, ekonomide, kalkınma ve yücelmede erişilmez ve ulaşılmaz erdemlere kavuştuğuna da; insanlığının insani taraflarını, yüceliklerini ve erdemlerini, aşkını, ahlakını, alakasını bitirip dipsiz çukurlara düştüğüne de şahit.

İnsan aklını, ahlakının ve insani erdemlerinin kontroluna bıraktığında; insanlık gelişmiş, ilerlemiş, yükseklere çıkmış, çevresini yaşamına uygun bir şekilde düzenlemiş, doğayı daha bereketli kılmış ve insanlığın gerçek manada insan olmayan varlıklara büyük farklar atmasını sağlamıştır.

Büyük kültür, sanat ve medeniyet hamleleri; davranış, düşünüş, yaşayış ve uygulama örnekleri, edebi ve estetik tutarlılıklar, sağlıklı ve sıhhatli büyüme, temiz tefekkür böylece gelişmiş ve günden güne daha da ilerlemiştir.

İlkellik, ilkesizlik, akılların alamayacağı dehşet, vicdanların asla benimsemeyeceği vahşet, tükenmez hiddet, iyilik ve güzellikleri tüketen felaket, insanın asli manasına yakışmayan ihanet ve hayvanları tiksindirecek kadar büyük vehametler bitsin, tükensin diyorsak; insani taraflarını diri tutan, iyi ve güzel olanı sürekli destekleyen, doğruya ve doğru olana yüz ve yürek uzatan, her yerde ve her zaman insan olan ve insan kalan insanları çoğaltmak zorundayız.

İnsan olan insanlar çoğalmadıkça; birlik ve barışı sağlamak, rahatlık ve huzuru bulmak, iyiliği ve güzelliği çoğaltmak, kalkınma ve gelişmeyi tamamlamak, sığda kürek çekmekten kurtulmak mümkün değildir.