İnsan Olamamışsın Şiiri - Şevki Kayaturan

Görüyorum unutmuş o gün verdiği sözü
Hatırlayıp tanımaz sarıp öptüğü yüzü
Gerek var mı rotgene dökmüş ortaya özü
…..İnsan doğmuşsun ama insan kalamamışsın.
…..Ben insanım desen de insan olamamışsın.

Duydum ki unutmuşsun benim yeşil gözleri
Yanağımdan aldığın durur buse izleri
Derdin ölümden başka ayıramaz bizleri
…..İnsan doğmuşsun ama insan kalamamışsın.
…..Ben insanım desen de insan olamamışsın.

Bakıyorum ne sevda nede aşktan iz kalmış
Dünya malımı seni benden koparıp almış
Kızıyorum kendime bu mu kalbimi çalmış
…..İnsan doğmuşsun ama insan kalamamışsın.
…..Ben insanım desen de insan olamamışsın.

Hani noldu aşkına kor ateşe dönmüştün
Her baktığın nesnede siluetim görmüştün
Hasretimden kavrulan çöl gülüydün sönmüştün
…..İnsan doğmuşsun ama insan kalamamışsın.
…..Ben insanım desen de insan olamamışsın.

Kayaturan giderken her gün sabah işime
Diyordun ya! her gece giriyorsun düşüme
Açmıştın kollarını sarmak için döşüne
…..İnsan doğmuşsun ama insan kalamamışsın.
…..Ben insanım desen de insan olamamışsın.

(20.02.2011 Saat: 10.06)
Şevki KAYATURAN