İnsan Olamadılar Şiiri - Kamil At

İnsana içi boş yalancı vaazlar
Verip kopmuş baş istediler
Dünyada insan olmadı yobazlar
Düşünceyi mideye indirdiler.

Sırattan geçerken akrobatmış
Şükür edip bin sene yatmış
Hoparlöre kirli nefes ile ötmüş
İnsan değildir insanı yediler.

Uyduruk nice fetva verdiler
Hayvan dı insan içine girdiler
Boş dualar okuyup etrafı sardılar
Eşlik etti süpürgeli cadılar.

Tükenmeden insanlığın nefesi
Boğazı koparıp kıstılar sesi
Başı cüppeli görünmez ensesi
Kendi kendisine şaş kadılar.

Der Kamil At, söz uzatmayım
Ahret nerde ben dünyadayım
Kanadım kollarım elimle uçayım
Gerçek şu ki topu zibidiler.