İnsan Olamadık Şiiri - Hüseyin Kara 1

Kula kulluk ettik yolu şaşırdık
Okul çantasını dolu taşıdık
Bataklıklar aşıp çölü aşırdık
İnsan gibi insan olamadık biz.

Hakkın olmayanı katiyen alma
Dürüstlükte asla geriye kalma
Dinlemeyi bil hemen söze dalma
İnsan gibi insan olamadık biz

Yeri geldiğinde latife şaka
Haksıza hırsıza olmadık arka
Canımız sıkıldı hep gittik parka
İnsan gibi insan olamadık biz

Ne ayar olduğun bekkimi senin
Bilmiyoruz belki bozuktur genin
Renk cümbüşü olur vücudun tenin
İnsan gibi insan olamadık biz

Söz verip söz tutmaz ne biçim kişi
Özrü kabahattan gösterir dişi
Aynası laf değil görünür işi
İnsan gibi insan olamadık biz

Ani bir hareketle öfke biner
Öfke rüzgâr gibi az sonra siner
Üzerine kırılmış dallar iner
İnsan gibi insan olamadık biz

Doğruysan kimseye minnet eyleme
Kimseye kötülük etme eyleme
Haksızlık görünce koş git eyleme
İnsan gibi insan olamadık biz

Sana taş atana sende ekmek at
Yüreklere dokun canlara can kat
Derin bir uyku çek güzelcene yat
İnsan gibi insan olamadık biz

Hayal uğruna bir hayat bitirdik
Boş uğraşlar verip akıl yitirdik
Oldum olası biz yardım dilendik
İnsan gibi insan olamadık biz

Asabı insanın öfkesi geçmez
Misafir bulduk yer yemeği seçmez
KÖRDÜĞÜM zararlı sulardan içmez
İnsan gibi insan olamadık biz..

Hüseyin Kara 01.07.2024 Çayeli