İnsan Olalım Diye Şiiri - Şeref Coşğun

Allah verir bu canı,kullar yaşasın diye.
Cümle organlarımız,Yaratan’dan hediye.
Toprak,hava,ateş,su,ve manevi yanımız,
Donanmışız böylece insan olalım diye.

Eşimiz,işimiz var,evimiz,çocuğumuz.
Dostumuz,arkadaşlar,mahallemiz,komşumuz,
Birlikte yaşıyoruz,ilişkilerimiz var.
Kırmayalım kimseyi,insan olalım diye.

Hani Adem,Hani Nuh,Hani Süleyman Hakan.
Hani Mete,Atilla,Melikşah,Kılıçarslan.
Yavuz Selim,Kanuni,hani o Büyük Atan.
Çalıştılar,göçtüler,insan olalım diye.

Gece gündüz çalış dur,bugün sen yücesindir.
İnsanı sev,saygı duy,değerin de bilinsin.
Kalpten kalbe yol vardır,yeni yollar edinsin.
Gönül yolu kurulur,insan olalım diye.

Şeref için şan için,bu güzel vatan için,
Canımızı veririz,bu güzel iman için.
Hor görme garipleri,alem bu insan için,
Hep bunlar bizim için,insan olalım diye.

Coşgun akan ırmaklar,durmayan çağlayanlar,
Dua eden mazlumlar,içinden ağlayanlar,
Şehitler ve gaziler,kara taş bağlayanlar.
Her şey hizmetimizde,insan olalım diye.

Ş.Coşğun