Haksızlık mı ediyorum?
Çok mu şey istiyorum?
Her şey güzelken tatsızlık mı çıkarıyorum?
Tadımı mı kaçırıyorum yok yere?
Yanlış olan ben miyim?
Hüzün niye çöktü o zaman?
Dert mi aradım kendime?
Üzülmüşken üzülmemiş gibi yapsam
Bu hakikatli olur muydu?
Kanayan yaramı görmezden gelmek
Mutlu olmak adına kendimi kandırmak yüreğime ihanet olmaz mı?
Son vakitler yoktu ama şimdi var, tadını çıkar mı demeliyim?
Acıyı kucaklamak mı doğru ,yoksa görmezden gelmek mi ?
Gerçek bir mutsuzluk yalan bir mutluluktan iyidir diyen doğrumu söylüyor ?
Acı bu kadar acıyken...
Öğrenmedik, düştük acımadı ki deyip gözümüzde yaşla gülmeyi öğrettiler, acıyı yok saymayı,
Belki o yüzden hesabımız bitmedi acıyla,
Yaşayıp sonunu getiremedik, barışmadık onunla,helallaşmadık.
Ben özler ve ararken, özleyip aramadın...
Belki de azaldım sende, ve sen dürüst değilsin söylemekte
Aksi olsa, akacak kanın damarda duramaması gibi duramazdın.
Yanlış olan bir şey olmasa üzüntü yağmur olup hüzün çiçekleri açmazdı.
Ama bir benim bahçemde açıyor seninkinde ne neşe var ne hüzün.
O özlerken sesini duymak isterken aynını bulamayan bir tek sevgili göster üzülmeyen.
İnsanlar birbirini sevmez birbirine hissettirdiklerini sever demiştin.
İnsan o hissettiği ne ise, sadece onunla hissettiği için, vazgeçilmezi yapıyor ötekini.
Bunun için değerli kıymetli oluyor ve bunun için özenli.
Denklemi tersinden okursan özenli davranmak kıymet vermek değerli hissetmek vazgeçilmez yapıyor ve bu hissi yaşadığına çekiliyor insan.
İster baştan oku ister sondan denklemin bir parçası eksik oldu mu denklem kurulmuyor.
Tek şey istiyorum bana ve kendine dürüst ol.
Acımadı ki demek istemiyorum artık bu yordu.
Yiğit bir kadın gibi ya acının pahasını ödeyeyim ya sevginin.
Ne yaşıyorsak hakkını verelim artık fırtına yorgunu teknemi deniz ortasında parçalanmaya bırakacak kadar deli değil yüreğim.
Su testisi su yolunda kırılmasın bir çeşme başında içine çiçekler dikilsin yada geldiği toprağa karışsın güneşle yağmurla.
Kabul olmayacak dua mıydık?
Duasına inanmayan bir kimse göster duası kabul olan?
Ya bu duadan vazgeçelim ya bu duaya inanalım, dürüst olalım.
Madem ki toprağa atılan insan tohumuyuz, hakkını verelim toprağın güneşin yağmurun nankörlük etmeyip, insan olalım. Acıya da sevince de dürüst kalalım...
Şule AkşitKayıt Tarihi : 30.10.2018 12:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şule Akşit](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/30/insan-olalim-8.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)