Hayat benim...
Yaşayan benim...
Benim hayatımdan.
Sana ne? Sana ne?
Sanki sana yağından bahseder...
Hal ve hareketleri kahreder...
Bilmiyor! Zavallı, derbeder.
Acınacak haline bana ne?
Bilir bir toplulukta yaşadığını,
Kurallar vardır.
Kimi yazılı, kimi yazısız…
Kendini başıboş zanneder.
İçindeki hayvanı yaşamak için.
Bilmiyor ya da biliyor gibi yapıyor.
Ben düşünen bir hayvanım diyor.
Aklı, kalbi, ruhu, hissi unutuyor.
Hayat senin, başına gelecek zararda senin.
Bana ne? Sana ne? Diyemezsin.
Senin gibi herkes dese…
Bana ne? Sana ne?
Zanneder misin? Rahat ve huzurda olacaksın.
Huzur ben, sen, o, da değil.
Bizler, sizler, onlarda.
Biz olalım, insan olalım.
Yaşadığımız yere sahip çıkalım.
31/OCAK 2017
Şahin TokmakKayıt Tarihi : 31.1.2017 12:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!