Kahire’den, Benha’dan
dostlara, arkadaşlara
selam ve sevgiler taşıyorum.
Bu defa şehrin varoşlarını gezdim,
yoksulların gözlerine baktım.
Bir zamanlar biz de yoksulduk,
ama anladım ki yoksulluğun da
bir başka dibi varmış.
İnsanın içine işleyen,
yüreğini ezen,
vicdanını utandıran bir dip.
Kendime sordum:
“Bizim de payımız yok mu bu tabloda?”
Paylaşmayı bilseydik,
başkalarını da düşünebilseydik,
nefsimizin esiri olmasaydık,
insan olmanın değerine sarılsaydık
bugün dünya böyle olur muydu?
Kahrolsun emperyalizm!
Kahrolsun faşizm!
Kahrolsun kapitalizm!
Allah kimseyi
kimseye muhtaç etmesin.
Varoşlarda yürürken
elimden gelse canımı verirdim,
ama elimden fazlası gelmiyor.
Yine de biliyorum:
Bir gün her şey değişecek.
Barış gelecek,
savaşlar bitecek.
Herkes özgür olacak,
hiç kimse, hiçbir şeye muhtaç olmayacak.
Ve biz o gün
nihayet insan olmayı başaracağız.
Ozan Güner Hümanist Yaşayacak
Ozan Güner Kaymak
13.08.2025 – Benha / Mısır
لو كنا بشرًا لما كانت هناك حرب ولا فقر
من القاهرة، من بنها
أحمل التحيات والمحبة
إلى الأصدقاء والأحباب.
هذه المرة جُلتُ في أحياء المدينة الفقيرة،
ونظرت في عيون الفقراء.
كنا نحن أيضًا فقراء يومًا ما،
لكنني أدركت أن للفقر
قاعًا آخر مختلفًا؛
قاعًا يتسلل إلى أعماق الإنسان،
ويضغط على قلبه،
ويجعل ضميره يخجل.
سألت نفسي:
"أليس لنا نحن أيضًا نصيب من هذه الصورة؟"
لو عرفنا كيف نتقاسم،
ولو فكرنا في الآخرين،
ولو لم نكن أسرى لأهوائنا،
ولو تمسكنا أكثر بقيمة أن نكون بشرًا،
هل كان سيكون حال العالم هكذا اليوم؟
تسقط الإمبريالية!
تسقط الفاشية!
تسقط الرأسمالية!
اللهم لا تجعل أحدًا
محتاجًا لأحد.
وأنا أسير في تلك الأحياء الفقيرة
وددت لو أهب روحي،
لكن ليس بيدي أكثر مما أملك.
ومع ذلك، أعلم يقينًا:
سيأتي يوم يتغير فيه كل شيء.
سيحل السلام،
ستنتهي الحروب،
سيعيش الجميع أحرارًا،
ولن يحتاج أحد إلى أي شيء.
وفي ذلك اليوم
سننجح أخيرًا في أن نكون بشرًا.
أوزان غونر – سيحيا إنسانيًّا
أوزان غونر كايماك
13.08.2025 – بنها / مصر
Kayıt Tarihi : 31.8.2025 10:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!