İnsan Olabilmek Şiiri - Canan Bilgehan

Bir ağacın dalı olmak mesela,
Bir çiçeğin yaprağı.
Tahta bir masanın ayakları,
Bir kalemin yazabilmesi için ucu,
Bir evde oda,
Bir insanda görebildiği göz mesela...
Duyabildiği ses,
Dokunduğu anlam,
Mesela diyorum,
Bazen bir insanda yürekten atılan kahkaha,
Bazen akan iki damla gözyaşı,
Yüreğinde hissettiği kocaman bir acı,
Mesela diyorum,
Karşındakini anlayabildiğin bir anlayış,
Kurabildiğin en güzel cümle dudaklarında...
Bazen yaşamak o anı doyasıya,
Mesela bir insana hasretle dokunmak,
Gözlerinin içine bakıp,
Kocaman bir Seni Seviyorum demek,
Bir ağacın dalıydınya hani,
İşte o dal kırıldığında onun kadar üzülmek.
Bir çiçek dalından koptuğunda,
Onun hayat damarlarının koparıldığını bilmek.
Karşındakini insan olarak görebilmek,
İnsan olarak sevebilmek,
Ve her şeye rağmen,
Ona saygı duyabilmek,
İşte budur insan olabilmek...