Nedir insan olabilmek? İnsanca yaşayabilmek nedir? Herkesin insan olduğunu ve bu sıfatı hak ettiğini sandığı bir Dünyada gerçek anlamına layık olabiliyor muyuz?
Her geçen gün çirkinleşen, çirkefleşen, inançların, değerlerin kaybolmasını seyretmek acı veriyor. Sevginin yerini, menfaatlerin aldığı,hoşgörünün yerini tahammülsüzlüğe bıraktığı biz zamanda geleceği göremeden ve geçmişin özlemiyle yaşamak.
Yolda yürürken, arabada kırmızı ışıkta beklerken dahi etrafımdaki insan yüzlerine bakarım ben. Bir hengamenin içinde, yaşam denilen yarışın en hızlı koşucusu olmak üzere tüm enerjisiyle koşturan, ama yarışın nedenini ve bitişini bilemeyen insan portreleri görürüm. Nedir bu telaşımız, neye yetişiyoruz?
En gencinden en ihtiyarına yüzlerinde umutsuz, mutsuz bir ifadeyle, yaşamın kendisine çizdiği rolü oynamaya çalışan bir sürü oyuncuyuz hepimiz. Rolünden memnun olup senaristine kızmayan ne kadar az oyuncu var etrafımızda…
Oysa bir yüreğe umut olmak, sevgisini karşılıksız sunabilmek sevilmeyi hak edene… Sevilmeyi hak eden olabilmek belki de sevmeyi özlemiş bir yüreğe…
Nedir insan olmak? İnsan olmak, yürekli olmaktır, inandığı değerlerin peşinden korkusuzca gitmek, başkalarının gururunu incitmeden, ben buyum diyebilmektir. Kavga etmeden tartışmayı, menfaat beklemeden paylaşmayı, özlediğinde ulaşmayı, kötülüğü iyilikle karşılamayı bilmektir. Kazandığınla yetinmek, yardıma ihtiyacı olana yetişmek, kendisi için yaşarken yanındakini de düşünmek, soluduğu havaya dahi şükretmek demektir.
Bir çiçeğin açışında umut, bir çocuğun bakışında sevgi, doğan güneşin sıcaklığında huzur bulabilmektir.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta