İnsan yalnız kalınca doğarmış.
Öyle ya sevdiklerimiz olacak
Bizleri okşayıp severler
Ne anlayacağız ki insanoğlundan
Hem fiyatlar yülşek millet aç
Menfatli oluyorlar üzerimize geliyorlar
Yemek yok ; su yok
Millet ne yapacağını bilemiyorlar
Fakir özgürlüğünü kayberek eziliyor
Üç beş kuruş para için
Birbirleriyle dilenmeye gidiyor
Menfat öyleyse onlar öyle
Devam edecekler
Dünya kötü bir lannet
İnsanlarda ne onur kaldı
Ne şeref fakirlikten
Geldik bu yolara
Hep derdiler zengiler gözü doymayan insanlar
Bir yalana milyonlar koşuyor
Herkes herkesi zehirliyor
Biz fakirlikten birbirimize mi? Girelim
Bugün seninde bir acın var türkün kürdü ne çileden
Gelir dava insanların menfaatıyla başlar sevdiğim
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 17:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!