İnsan Olabilme Çabasıdır Bu Şiiri - Yoru ...

Üstad; yine yorumum aynı olacak çünkü ben bir çok şiirinzde buna tanık oluyorum.
evet;şair okuyucusuna ve topluma mesajlar da vermelidir.
ve ben bu şiirinizde de çok anlamlı mesajlar buldum.


Tebrikler ve teşekkürler.
Sağlıcakla kalınız. Ö.Osman AVCI

BU şirin altına yorum yazan şu DELİBİNBAŞI çakalının şiire yaptıgı yorumda şairin yalnız olmadığını bilmesi amacıyla bu mesajı yazıyorum.
Sen DELİBİNBAŞI; sen sanıyorsun ki tekdit-şantaj ile birilerini susturabilecegini. Susarsa senin gibi çaklallar susar. Çünkü onların havlamaktan başka bir moka yaramadıklarını çok iyi biliyoruz.
Cebbar Korkmaz bir şairdir ve bu kişiye yapılmış ve yapılacak her türlü hakaret-baskı ve şiddetin karşısında ve Cebbar dostumuzun yanında olacagımızı DELİLER de VELİLER de -Çakallarda- hayvanlarda bilmek zorunda.

Bir zamanlar biryerlerde bir kurt ile bir çakal yaşarmış... Kurt sustukça çakal havlarmış... 1-2-3 derken kurdun kafası atmış.... Sonucu ne olmuş dersin Cebbar efendi!!!!!! Oturdukları yeri beğenmeyenler, yediği ekmeği inkar edenlerin de sonu çakallara benzer biliyormusun?... Bazı gruplarda yazmış olduğun yazılar dikkatimizi çekti!... Benim kim olduğumu merak etme!.... Bilen bilir beni...

güzel şiir..insan olmak, yekdiğerinin haklarını saygıyla karşılamaktır bir noktada..
selamlar..

güzel şiir..insan olmak, yekdiğerinin haklarını saygıyla karşılamaktır bir noktada..
selamlar..

'Irkçı cahillere kanan zavallı
Cahille bilginin davasıdır bu '
sayın Cebbar Korkmaz, tüm şiirleriniz gibi bu şiirinizi de dokunarak okudum. sanki dün yazmışsınız gibi. herşey ne kadar tekrarda...

savaşları hiç sevmedim. 'öldürenler düşmanımdır' tarafsız olarak. öldür!.. derseler karıncayı bile çiğnememek için düşmeyi yeğlerim. yıllar önce yazdığım bir köşe yazısında da bu duyguları ifade etmeye çalıştım. bu minval üzere pek çok yazım var. örn. 2003 da:
'SAVAŞ VE GÜÇ

Kişi kendini ne kadar tanır, ne kadar barışıktır, kendine ne kadar zaman ayırır?
Kendini eleştiren az, öven ve beğenenin çokluğunu da söylemeğe gerek yok. İnsanın kendiyle uğraşması, başkalarıyla uğraşmasından daha zor aslında… İnsan kendisini tüm çıplaklığıyla görmektense, kendisinden kaçmayı yeğler çoğu zaman.
Baba Bush gibi, oğul Bush' da kafayı Irak' a taktı. Baba-oğul ille de dünyanın bir tarafına hava-kara-deniz köprüleri kurmak, doğal nimetlerinden yararlanmak, Rusya' nın parçalanmasıyla, dünyanın tek gücü olduğunu ispatlamaya devam etmekte. Irak' ın
gücünü kendi elleriyle büyüttükleri ve gücün kendilerini aştığını(?) fark edince, kuşkuları da büyüterek, sözde Irak halkını diktatör elinden kurtarma harekâtını, savaş istemeyen tüm dünya halklarına karşı, 20 Mart 2003 Perşembe gecesi, saat 03 gibi başladı.
İşte savaşı yine TV. nun karşısında, sıcak yuvamızda, elimizde gazete, çay bardağı, üzülmenin en azıyla izliyoruz… Öyle olağan ki; savaşı TV. dan izlemek, sanki film izliyoruz. Bir de spikerlerin, aldıkları ücretin hakkını vermek için lâf kalabalığı olmasa.. Kendinizi “canlı film” e kaptırıp(!) gideceksiniz… İnsanlar savaşın bedelini, savaşla baş başa kalınca daha iyi algılayabilecek aslında.
“Savaş insanın, insana ettiği zulmün en büyüğü” diyor Buket Uzuner, “Gelibolu” kitabında.
Iraklı, Amerikalı’ ları, Amerikalı’ lar da onları öldürüyor… Iraklı’ lar vatanı için. Amerikalı’ lar ve diğerleri kendilerine ait olmayan topraklar ve nimetleri için…
“Kimse”nin olmayan bir dünyada güç çevresine ve de insanlığa zarar veriyor.
Bu gücün altında kalmakta var…●

SAVAŞ VE BARIŞ/1996
'Barışı üreten savaşın kendisidir'. Öyle ya, sa¬vaş olmasaydı Barış'ın ne olduğu bilinmeyecek, Barış'ın sürekliliğinde ise savaş'ın ne kadar tah¬ripkâr olduğu ortaya çıkmayacaktı. İnsanlar yeşil, te¬miz, saygının sevginin, yardımlaşmanın, mutluluğun içinde ömürlerini bitirecekti.
'Silah icat oldu, mertlik bozuldu!' diyor bir serhat türkümüz.
Bugünkü dünya insanları öldürmekten adeta zevk alır gibi. Geçmiş geleceğe ders vermiyor, “yaşayıp görmek” deniyor. Yaşayıp görmenin bedeli ağır oluyor, nice genç toprakta, ana babada acıyla çürüyor.
'Barışı üreten savaşın kendisidir!'
Dünyada onlarca ülke savaş içinde yıllardır. Bu savaşlar bir türlü barışı üretememiş, acıyı, yoksul¬luğu, kirliliği, kini arttırmış, kardeşi, anası, babası üzerine, ya da oğlu üzerine intikam yeminleri edilmiş, savaşlar bir türlü durdurulamamıştır.
Halkımız, barış istiyor denilmiş, iktidarlar ülkelerindeki halka, savaşın ürettiği barışı verememiştir.
Kesip sakladığım bir söz var. 'İnsanların iki sınıfı var ki onlar iyi olursa halk iyi olur, onlar kötü olursa halk kötü olur; onlar alim ve hükümetin başında olanlardır' diyor.
Nasıl olsa ömrün sonu gelmeyecek mi?
Savaşlar, barışları üretse, barışlar acıları dindirse..
Keşke yalnızca sevgi ve aşk acıları kalsa..

KALLEŞCE NE ÖL,NE DE ÖLDÜR...
İÇLERİ KAN AĞLAYAN, DÜNYADA SAĞ YAŞAYAN TÜM ÖLEN GENÇLERİN ANALARINA,YAKINLARINA DAYANILMAZ AMA DAYANILIR ACILARINA ALLAH SABIR VERSİN...
SAYGILARIMLA.

Tebrikler cebbar bey tam yerinde harika bir mesaj vermişsiniz bu güzel şiirinizi yürekten kutlar başarılarınızın devamını dilerim şair Turan çeliker

Ne yazık ki 'insan olarak doğmakla' var olan özelliklerimizi tüm yozlaşmalara, silinmelere, ezilip üstünden geçilmelere karşı korumak çabası ile insanlığımızı ayakta tutmaya çabalıyoruz . Başarabildiğimiz kadar...

Kutluyorum kaleminiz, yüreğinizi .

Cebbay Bey,
Finaldeki dize her şeyi açıklamış
'İnsan olabilme çabasıdır bu'

İşte bu kadar....

Yürekten kutluyorum....

Bir yanda ezilen bir yanda ezen
Hak arayanların davasıdır bu
Hak hukuk kaybolmuş bozulmuş düzen
Doğrula yanlışın kavgasıdır bu...

Dört kitaba baktım hepisi aynı
İnsanlar kardeştir demişken tanrı
Irkçı cahillere kanan zavallı
Cahille bilginin davasıdır bu

ustadım nedense EZANI çok olan yerin EZENİ de çok oluyor.... asıl üzücü olay da bu...

SUSMA USTAD
DENİZ ŞAHİNOĞLU