Gönlümde bitmiyor artık ne gül, ne lale,
Bu deli gönül ki hep beni sokar da zora,
Gerçek sevenin derdine bulunmaz çare,
İnsan oğlu gerçek sevdayı hep arar durur.
Hep bülbüller hep güle neden ahu zar eder,
Uslanmaz gönül, gönülden gönüle göç eder,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta