Sen ömrünü, hep böyle güler yüzlü mü?
Sen hayatı, hep böyle üzüntüsüz mü?
Sen yaşantını, hep böyle kaygısız mı?
Sürdüreceğini düşünüyorsun? İnsan oğlu! ...
Uyan gaflet uykusundan. Aç gözlerini,
Gör Dünya’daki hakikatleri ve gerçeği.
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
'Doğruluk ve sadakat' en büyük hazinemizdir.
Şu ölümlü dünya ve biz damar damar insanlar...
__selamlar dostum.
İnsan oğlu her şeyin aynı gideceğini, yaşlanmayacağını düşünür. Ölümü hatırlamak istemez. Sonradan farkına varır işlerin hep aynı şekilde gitmediğinin ama faydası olmaz.
Nedir bu telaşın, nedir bu hırsın?
Ölmeyecek gibi yaşarsın gönül.
Dünyayı verselar, yetmedi dersin,
Ahreti unutmuş, koşarsın gönül.
Tebrikler, selamlar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta