.....
İnsan o ki;
Yaradanın arzdaki tecellisi.
"Kul" olmaktır insan için,
En büyük tesellisi...
Kul olmak; hür olmaktır.
Köle olmaktan kurtulmaktır.
Sığınmadan yaşamaktır
Başka güç arkasına...
Muhtaç olmamak
Allah'tan başkasına...
İnsan o ki;
Bir kan pıhtısına
Üflenmiş bir ruhtur.
O mübarek bedene
Saygısızlık mekruhtur.
Eşref-i mahlukattır o,
Korur onu yaradan.
Akıl ve zekasıyla
Sakınmalı beladan
O şeref ve haysiyet
Onu üstün kılandır.
Allah ile irtibatı,
Dua ile kurandır.
İnsan o ki;
Doğumu da ölümü de anlıktır.
Bu dünyaya tapana
Akibet karanlıktır.
Ahseni-i takvim üzere o,
Muhteşem bir varlıktır.
Bin yıl da hayat sürse
Sonu hep mezarlıktır.
İnsan için marifet,
Mezara hazırlıktır...
Kayıt Tarihi : 16.11.2022 23:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhami Canbolat](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/16/insan-o-ki-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!