İnsan nefsini bilmeli Şiiri - Turgut Çakır

Akıllı bir insan sanmıştım seni yanılmışım artık yalnız bırak beni
Mutlu bir şekilde cennete doğru yürümek varken rezil bir dünya düşündün
Ama nefis güzel olanı ister
Herkes kalp gözüyle görmek ister
Senin dünyan kararmış nefsin hırsız
Zaman nedir bilmezsin bakarsın yalnız
Ne dağın var ne bayırın boş geçer günün karsız

Akıllı bir insan olsaydın hesabını bu dünyada yapardın
Merak etmeye başladım ahrette nasıl hesap vereceksin
Ruhun kara bulutlar arasında sıkışmış boğuluyor
Nasıl kurtulacaksın bu sıkıntıdan karanlıktan
Korku heyecan sarmış bedenini beter olmuşsun azaptan

Kırık dökük bedenle yırtık pırtık yaşamla nereye gidersin
İnanmıyorum sana delik deşik dünyan var senin
Yaşadığın bu dünyada yaşadığın hayatın hesabı var biliyorsun
Eğer verirsen Allah'a hesabını yürürsün cennete ama inkar etme sakın
İnkar edenlerin hesapları tutmaz hatta dinden bile çıkar
Nefis güzel olanı ister
İnsan kalp gözüyle görerek yaşamak ister

Emeklemeden yürümek istersin ama mümkün mü yürümek
Bazen yaz bile kış gibi soğuk geçiyor
Mevsimler bile dargın birbirlerine
Sen yine dargın durma bana barışırsan af çıkar sana
Gönlün Hakka yakın olsun vallah çıkarsın yoldan
Karanlık yolda yön bulmak zor olur
Can bedenden çıkmadan huy çıkmaz bilirsin
Bana biraz olsun güven Allah'ın rızasını kazan
Eğer inkar edersen cennet kapısı kilitli bilirsin
Benimle iyi geçin çocuklarını sev ki anahtarı bulasın

Nefis güzel olanı ister
İnsan kalp gözüyle görerek yaşamak ister

Dayanamam sevdana senin ağlarım sızlarım ama özlerim seni
Açarım elimi ederim dua sığınırım beni yaratana
Dünyada yaşarım ama fesatlardan kaçarım
Bilirsin kin gütmem düşmanım yoktur dostum var benim
Gönlünü ver ki gönül bulasın

Nefis güzel olanı ister