Bunca varlık içinde,bulunduğum yer nedir?
Her fert'in bilmesi şarıt,(Acaba insan nedir?)
Bu sorunun altında,kalıp ezilmen niye? ,
Arayıp bilene sor,Dünyada neyim diye?
Neciyim nerden geldim? Dünyada işim nedir?
Biri bize bahşetmiş,bu ömür sermayedir.
Yeyip içip eğlenmek,hayatıma gayemi?
Mutfak tuvalet yatak,bir ömüre payemi?
Bedendeki bu nizam,bu kadar ömre fazla,
Gibi geliyor bana,nimet çok ömür azda.
Kâinatta en üstün,muatap Yaradan'a,
Kaç defa name gelmiş,ulu Mevlâ'dan sana.
İnsan nedir Dünyada? Sorusunun cevabı,
Olmak en büyük şeref,Allahın(cc) muatabı.
Bir şeref kervanında,yer almamız ne güzel,
Malumunda bulunan,kuludur ebed ezel.
Bize bir plan çizmiş,mutlu olmamız için,
Bin çeşit niğmet vermiş,ayrı tat ayrı biçim.
Al demiş; Al bunları,ye iç yaşa gül eğlen,
Hududullah çizgimin.içersinde kal eğlen.
En önemli vazifen,yemek içmek olamaz,
Varlığın keşf etmeyen,hiçbir değer alamaz.
Biz bu bilgi yüzünden,eğer bir yol almazsak,
Asrının sahibini,arayıpta bulmazsak.
Bize insan mı denir? biz O'nu bilmez isek,
Doğru bir rota çizmiş,rotasına gelmez isek.
Boğuluruz varların,detayının içinde,
Sonra oluruz insan,kuru sözde biçimde...
31.01.1989
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 4.5.2006 08:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!