İnsan ne yapsa kendinden kaçamıyor

Cılız bedenim zorlukları aşamıyor.
İçimde birikenler taştı, taşamıyor.
Bu ruh bu bedende artık yaşamıyor.
İnsan ne yapsa kendinden kaçamıyor.

Geçiriyorum içimde öfke nöbetleri.
Didik didik oldu beynimin etleri.
Çektim insanlarla arama setleri.
İnsan ne yapsa kendinden kaçamıyor.

Yoluma koyulan taşta dinlendim.
Kendimi bulmak için kapı kapı dilendim.
Azimle kendi hayatıma bilendim.
İnsan ne yapsa kendinden kaçamıyor.

Saygı artık sözlüklerde kaldı.
Bu aptal beşerler aklımı aldı.
Mihriban dünyanın zevkine daldı.
İnsan ne yapsa kendinden kaçamıyor.

Sevmesem mi artık seni kendim.
Kırıldı bak sana karşı fendim.
Eskiden sen ben, ben sendim.
İnsan ne yapsa kendinden kaçamıyor.
MİHRİBAN SAYDAM