İnsan ne tuhaf Şiiri - Zeynep Beşen

onların matem tuttukları gün,
bil ki
ben sana gelmenin düğününü kuracağım
Sen benim içimde ki kaynar suları
eliyle buza atansın..
bırak boş ver..
Sevmeyi bilmeyenler..
Bizi yanlış anlasınlar..
Onların yüreklerinden sevgi namına bir ot bile yoktur..
ki yeşermek için diplerine aşk diye su vermezler.
insan ne tuhaf!
kendine işkence etmekte
her zaman bir numara
ve biliyorum hep tuhaf kalacağız
seni bildim ya
seni buldum ya
seni sevmek bana nasip edildi ya.
seni severken
tüm yorgunluklarım dan kurtulduğumu biliyorum.
teşekkür ederim
gözlerin için
sesin için
kendin için
varlığın için
teşekkür ederim.
seni bana kavuşturduğu için.