Istanbul Bakirkoy 7Aralik
İnsan, bir kelimeyi “ev”e çevirmek için yaşar;
sofrada iki dilim ekmeği
iki yüze pay ederken
masanın ortasında çoğalan sıcak için.
İnsan, bir omzu hafifletmek için yaşar;
başkasının yükünden bir ip çözebilirse
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta