İnsan Müsveddesi
İnsan müsveddesi varmış,solumda,sağımda.
Oysa ben onları kendime,hep dost bilmişim.
Şerbet sanırdım,zehir varmış bardağımda.
Sahteler yüzünden,nice gerçek dost silmişim.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Öyle dostlar var ki işte kendini bile tanıyamaz hale getirir..Gerçek dostlukları yitirmişiz artık..artık gönüller korkuyor kapılarını açmaya..artık gönüller korkuyor arkadaşça yaklaşmaya...para hep para çıkıyor ön plana..sevgi artık yok olmuş kalpler bir taş bir kaya...gönüle sevmekte sevilmekte,dostluklarda arkadaşlıklarda dost bildiklerin yüzünden haram edilmiş....hayatta en iyi dost ALLAH...ve toprak kadar sadk yok yanımızda...çok çok güzel bir şiir okudum...yürekten tebrikler....saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta