İnsan mühendisi
Hiç bilenler ile bir olur mu bilmeyenler?
Hani şimdi benim öğrencilerim nerdeler?
Koşun çocuklar: Bakanlar, hâkimler, hekimler....
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.
Cehalete bütün gücümle saldıracağım.
Elinden tutup seni ben ben kaldıracağım!
Öğrencilerimi kalbimde saklayacağım.
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.
Reyhan kokulu yemyeşil baharlar gelecek.
İlim irfan yükselip cahiliyet ölecek!
Diktiğim fidanlar hep tatlı yemiş verecek.
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.
İnsan mühendisiyim, yakarım yanlışları.
Yanarım aydınlatırım karanlıkları.
Bir harf öğretene kırk yıl köle olanları,
Baş tacı edeceğim, arşa yükselteceğim.
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.
Enver Aydın BURSA KESTEL
(Not: Şiirimi hece ölçüsüyle yazdım.)
Kayıt Tarihi : 23.11.2017 13:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enver Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/23/insan-muhendisi.jpg)
Bilinçli Anne Babalar kurtuluşumuz olacak
En hakiki mürşit ilimdir demiş Atam
Doğru yolu açan ve gösterenlere selam olsun
TÜM YORUMLAR (1)