İnsan mıyım? Şiiri - Mustafa Cilasun

“Bosna''da, Filistin''de, Irak''ta çok çok uzaklarda
yere düşen çocuk bedenlerinin görüntüsüyle
kanal değiştirenlerdenim...
Bazen iktidarda bazen muhalefetteyim...
Ellerim kan içinde beklemedeyim...
İnsan mıyım ben?
Şimdi siz söyleyin.”diyorsunuz…

Bende diyorum ki…
Siz öyle bir insansınız ki
Ey yüce insan ve hanımefendi…
İnsanlığın ne olduğunu
Bilen erenlerdensiniz...
Öyle olmasaydınız şayet,
Hiç sorar mıydınız?
Siz, yüreğinde sevgi
Hilkatiyle verilen bir abitsiniz...
Siz, acıyı hissederek yaşayan,
Sızının serencamında tavlanan,
Sabrı ve metaneti
Yudumlayan bir topraksınız...
Siz, evrenselliğin her merhalesini
Deşifre edecek kadar
Yürekli bir mürebbiyesiniz...
Siz, namertliğin hasmı,
Mertliğin yufkasısınız...
Siz, hayatın her katresinde
Yaşanan entrikaları,
Zaten ulvi kimliğinizin size sağladığı
Engin mazi denkliğiyle sağlamıştınız...
Siz, atisine sırt çevirmeyen,
Her arzusuna paye
Vermeyen bir dervişsiniz...
Siz, bir canın gözünden
Süzülen her damlasınız...
Siz, anaların anası, vuslatın seyyahı,
İşaret taşlarının girizgâhısın...
Siz, insan değilseniz ki,
Kalmışsa bir insanlık,
Durmasınlar sizden utansınlar...