İNSAN MI TOPRAK MI
Ne insan doyuyor ne toprak cana,
İnsan mı aç gözlü, toprak mı bilmem?
Ne hanlar doluyor ne yaprak kana,
İnsan mı aç gözlü, toprak mı bilmem?
Aklı erdiğince kursa da ağı,
Gücü yettiğince karsa da bağı!
Gözü gördüğünce sarsa da dağı,
İnsan mı aç gözlü, toprak mı bilmem?
Elindekin saymaz inler istiyor,
Kimselere koymaz sinler istiyor!
Üçe, beşe doymaz binler istiyor;
İnsan mı aç gözlü, toprak mı bilmem?
Sanki aynı huyu sonun derdinde,
Zengin daha koyu tonun derdinde!
Herkes ömür boyu onun derdinde,
İnsan mı aç gözlü, toprak mı bilmem?
Pîr-i Fanî der ki; yarış bitmiyor,
Gelenden gidene varış bitmiyor!
Bedenden bedene sarış bitmiyor,
İnsan mı aç gözlü toprak mı bilmem?
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FANÎ)
08.03.2023 – İSTANBUL
Mehmet Şahan
Kayıt Tarihi : 8.3.2023 07:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!