İnsan Mevsimler Gibidir

İnsan mevsimler gibidir,
Bahar gibi doğar dünyaya,
Açmamış tomurcuk gibidir,
Küçücük bir fidandır.

İnsan mevsimler gibidir,
Yazın coşkusuyla coşar,
Genç bir delikanlıdır,
Zincire bağlasan durmaz.

İnsan mevsimler gibidir,
Sonbaharda yaprak döker,
Yaşlanır, gençliğini kaybeder,
Artık ölümü bekler.

İnsan mevsimler gibidir,
Kışın soğukta çaresizdir,
Artık filmin sonudur,
Mevla’ya kavuşma vakti gelmiştir.