İnsan Manzaraları Hep Aynı Kalır

Karmaşık yazılar sokak duvarlarında hayat gibi,
Gönülden söylenmemiş hiçbiri.
Çocuklar sallanır beşikte zamanın henüz eskitmediği,
Hayalleri uçsuz bucaksız okyanus gibi.

Sokakları kucaklamış soba dumanları.
Umudu tükenmemiş gönül adamı
Yaşına tezat elinde doğum günü pastası.
Güneş görmeyen evlerde doğum sancısı.

Çivi çakar hayata duvar ustası.
Onunkisi zorlu ekmek kavgası.
Kendini bilmez kimi martı,
Yanlış sularda arar balığı.

Kaldırımlar yapılır, kaldırımlar yıkılır;
İnsan manzaraları hep aynı kalır.
Bağrı yanık gönüller yanık türküler tutturur.
Acılarını bir tebessüm unutturur.

Birbirine yapışık soluksuz evler.
Zihinlerde kimi zaman deli düşünceler.
Sayılar azalır, sayılar artar.
Hesap kitap yapılır.
İnsan manzaraları hep aynı kalır.

İnsan manzaraları hep aynı kalır.