İNSAN MANZARALARı Şiiri - Mustafa Yaralı

Bakıp da görmemek, ne büyük illet,
Köre bir gölgelik, kâşaneler var.
Dışları cehennem, içleri cennet,
Görenin gönlünde, şahaneler var.

Aydınlık görünen, karanlık şeyler,
Gönül fukarası, o cüce devler,
Göz kamaştırsa da, görkemli evler,
Dışı saray, içi viraneler var.

Cimrinin suyundan damla içilmez,
Cömerdin merdine paha biçilmez,
İnsanın doğrusu kolay seçilmez,
Yalancıya birçok bahaneler var.

İlim irfan çağı, marifet devri,
Çılgınca gidişin hazindir seyri,
Fikirleri bozuk, işleri eğri,
Akıllı geçinen divaneler var.

Zengini, yoksulu hepsi ağlıyor,
Feryatlar ayyukta, yürek dağlıyor,
Suçlular her suçu ele bağlıyor,
Nice vurdum/duymaz bigâneler var.

Emeksiz kazancın ardında coşan,
Salyalar saçarak, dört elle koşan,
Sınır tanımayıp, haddini aşan,
Asalak geçinen avane’ler var,

Sanma ki Mustafa’m bu dertler biter,
Sözünü uzatma, kısa kes, yeter,
Neler neler yok ki, bunlardan beter,
Gör ki duyulmadık daha neler var.

26–01–2007…Mustafa YARALI