İnsan Manzaraları 1 Şiiri - Eşref İnanç

Çok duysa da; dinlese de, vaizi
Yinede haram demez, yer faizi
Şeytan değilse de, olmuş ikizi
Buna benzer, nice insanlar gördüm.

Zengin sever; nefret eder, fakirden
Bi haberdir! namaz, niyaz, zikirden
Burnu düşse, yerden almaz kibirden
Buna benzer, nice insanlar gördüm.

Yoktur ne vicdanı ne merhameti
Kendinde menkul sanar, kerameti
Din ile karıştırır, örf adeti
Buna benzer, nice insanlar gördüm.

Riyadandır! yüzünde ki gülüşü
Emin değildir, kalleşin kalleşi
Hemen atlar, bulduğunda beleşi
Buna benzer, nice insanlar gördüm.

İçinde ki! haset kin ve nefreti
Bunlardır, edindiği tek serveti
Yaparak gıybeti, yer kardeş eti
Buna benzer. nice insanlar gördüm.

Bir garip görünce, alır alaya
Sılayı rahim bilmez, gitmez sılaya
Gidenin ardından, başlar kalaya
Buna benzer, nice insanlar gördüm.

Herkesi hor görür, bakar tepeden
Ahlaksızın farkı yoktur, kahpeden
Hayır gelmez, böylesi sünepeden
Buna benzer, nice insanlar gördüm.

Zalim! çok sever leopar postunu
Kadir kıymet bilmez, bozar dostunu
Irkını görür, ırkların en üstünü
Buna benzer, nice insanlar gördüm.

Düşmandır! hem insana, hem hayvana
Gayri insani, elinde ki vana
Gözü doymaz, atsalar da ummana
Buna benzer, nice insanlar gördüm.

Eksik ölçer, yanlış tutar tartıyı
kendine yontar, hep arar artıyı
Tavuktur diye! yedirir martıyı
Buna benzer, nice insanlar gördüm.

Sevmez ne yetimi, ne de öksüzü
Eski Mısır'lının! apis öküzü
Hakaretle küfür, ilk ve son sözü
Buna benzer, nice insanlar gördüm.

Yaşadıkça! görürüm, nicesini
Yalanlı, dolanlı düzmecesini
İnsanın! kabası ve incesini
Buna benzer, nice insanlar gördüm.

Nisan -2013