İnsân Kulağından Zehirlenirmiş

Kuru dal aldatır dayanma evlat,
İnsân yanlızlıktan kahırlanırmış!
Sen, her duyduğuna inanma evlât,
İnsân kulağından zehirlenirmiş !

Kabir avucunu açıverince
Fırsatlar elinden kaçıverince
Îmân kuşu kalpten uçuverince
İnsân yüreğinden mühürlenirmiş !

Cehennem denince neden pûrtelaş
Yok öyle Cenneti kazanmak beleş.
Tırnağına değse kıvılcım ateş,
İnsân gözlerinden nehirlenirmiş !

Allâh'ı arayıp bulamayınca
Şöyle uslu uslu duramayınca
Kendin bile insân olamayınca
Güven günden güne têhirlenirmiş.

Eğri rayda doğru gider mi tren
Doğruyu gösterdi sana can veren
Hatada günâhta yapmazsa fren
Mahşerde yüzüstü tekerlenirmiş !

İnsanım diyorsun iyi niyetle
Kaç para edersin üç beş fiyetle?
Bırak sen arıyı kötü niyetle
Petekte bal bile zehirlenirmiş !