Benden altı yedi yaş büyük bir abim vardı,
Çocukken, diğer kardeşlerim ve benim üzerimde öyle bir korku imparatorluğu oluşturmuştu ki; Ondan korktuğumuzu tanrıdan bile korkmuyorduk.. Ve bizi diğer zarar verebilecek çocuklara karşı da koruduğu için;
Ergenlik çağında bile ona, tanrıya tapar gibi tapıyorduk..
Yıllar sonra; Onun; İnsanları kullanan bir dolandırıcı - tam bir kapitalist kişiliğe dönüşmüş olduğunu anladığımızda, çoktan iş işten geçmişti..
Sonra anladım ki;
"İNSAN KORKTUĞU İÇİN SAYGI DUYDUĞU ve MENFAATİ İÇİN SEVGİ DUYDUĞU GÜCE TAPARMIŞ"
Hüseyin Çubuk
Kayıt Tarihi : 21.5.2024 09:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!