Üç günlük dünyaya dalmış gafiller
Uyanında insan kalbi kırmayın
Bilgiye saygısız kalmış sefiller
Uyanın’da insan kalbi kırmayın
Karrar özden dönmez dönekler farrar
Her kötü kendine bir yoldaş arar
Vakit geç olmadan verilsin karar
Uyanında insan kalbi kırmayın
Benim ustam derki özüm hoş görü
Taştan yüreklidir insanın körü
Beyninizden tamir edin özürü
Uyanında insan kalbi kırmayın
Kırk yıl öncesinden buraya geldik
Kimi yaşlı, hasta, kimimiz döndük
Nice dostumuzu toprağa gömdük
Uyanında insan kalbi kırmayın
Sen hak etmesen’de severim seni
Tanrım bunun için yaratmış beni
Bu can terk etmeden fani bedeni
Uyanında insan kalbi kırmayın
Özgürlük demokrat sözde olmuyor
Dünyada zorbadan eser kalmıyor
Kötülükle insan menzil almıyor
Uyanında insan kalbi kırmayın
Fahriyim doğrudan çok çektim ama
Kamil yolu buldum deydi çabama
Doğruya gidelim girin koluma
Uyanında insan kalbi kırmayın
Kayıt Tarihi : 23.11.2008 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!