İnsan Kısım, Kısım Yer Damar, Damar

İnsanoğlu kısım, kısım kimi domuz kimi maymun kimi it
Kimisi de kan emerek semiren bu asalak kene, bit
Kimin Said ehli takva olduğunu müşahede için git
Gördüğünde deli olaraktan Leylâ diye çöllere düşme
Keşiş kızı Aslı’ hanın peşindeki Kerem, Sufi ol, şaşma

Lânetli Domuzlar Maymunlar hokkabazlık yaparken it ürür
Asi olan güruhlar lâşelerini nârı câhime sürür
Seyreyle bak sahibi ihlas olanlar derya üstünde yürür
Cehenneme talipsen sakın hikmet kazanına girip pişme
Orada ölüm yoktur ki, yanıp kavruldukça ölüme şişme

Orada savcı, orda avukat, orda mübaşir kapıcı yok
Şahidim, ÜÇ YÜZ ALTMIŞ ALTI AZAMIZ’ dır Avukattan çok
Muhakkak denilecek bu aç gezerken sen nasıl gezdin tok
Denmişti sana; kanaat’ kâr ol Cehenneme çukuru eşme
Karun’un peşinden gidip kendi kazdığın çukuruna düşme

Bir buğday tanesini toprağa katabilmek safhasına geçin
Bir tarla bir çift öküze bir saban boyunduruk zevle niçin
Çift sürerken ayağın burkulur da kan ağlarsın için, için
Mümkünse haydi bir lôkma ekmek için öküzü çifte koşma
Haddini bilerek Müslüman menfezinde sakin akta taşma

Suladın, bakımını yaptın da mahsulünü verdi Yaratan
Biçtin harmana çekip düveni sürerek çek yaptın oradan
Deve yükleri ile eve getirdin harman çıktı aradan
Şimdi de un edebilmek için mümkünse değirmene koşma
O kadar zahmete rağmen Hüda’nın verdiği nimete şaşma

Her Leylin Akıbetinde mutlaka geliverecektir Nehar
Her yokuşun bir inişi, her kışın da sonunda vardır Bahar
İSLÂMİ; tefekkür et mükevvinâtı sana kılmış müsahhar
Dikkat; Yaratan yüce Ellâh’a isyân edenlerle dalaşma
Hak ile bâtıl da FARUK’ u mümeyyiz olmayanla dolaşma