İnsan Kırılır mı?
İnsan kırılır mı,
Görünmeden, göstermeden,
Bir sözle, bir bakışla,
Kalbin derin köşelerinde.
Kırılgan bir cam gibi,
Sarsıldığında sessizce,
Gözlerindeki ışıltı,
Bir an kaybolup gidebilir.
Dışarıda gülerken,
İçinde fırtınalar kopar,
Kimse bilmez acıyı,
Kendine saklar her yarayı.
Bir dostun ihanetinde,
Bir sevdanın sessiz sona ermesinde,
Kırılır mı insan,
Kırılır, ama kimse görmez.
Duygular bir kenarda,
Hayatın yükü omuzlarda,
Görünmez yaralar açar,
Her gün biraz daha kırar.
Bir gülüşte saklı hüzün,
Bir maskenin ardında bekleyen,
İnsan kırılır mı,
Kırılır, ama içten içe.
Ve belki de en zor olanı,
Yeniden toparlanmak,
Kırık dökük kalpleriyle,
Hayata yeniden sarılmak.
İnsan kırılır mı,
Evet, kırılır,
Kayıt Tarihi : 9.3.2025 22:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!