İnsan kırılır mı?

İnsan Kırılır mı?

İnsan kırılır mı,
kırılır.
Görünmeden, göstermeden,
Bir sözle, bir bakışla,
Kalbin derin köşelerinde.

Kırılgan bir cam gibi,
Sarsıldığında sessizce,
Gözlerindeki ışıltı,
Bir an kaybolup gidebilir.

Dışarıda gülerken,
İçinde fırtınalar kopar,
Kimse bilmez acıyı,
Kendine saklar her yarayı.

Bir dostun ihanetinde,
Bir sevdanın sessiz sona ermesinde,
Kırılır mı insan,
Kırılır,
ama kimse görmez.

Duygular bir kenarda,
Hayatın yükü omuzlarda,
Görünmez yaralar açar,
Her gün biraz daha kırılır
Sustukça kırılır
Kırmamak adına kırılır

Bir gülüşte saklar hüznünü
Bir maskenin ardında bekler
İyleşmeyi
İnsan kırılır mı,
Kırılır,
ama içten içe.
Ama susarak
Ama kakkahalarla
Ama kalabalıkta
Ama yapayalnız

Ve belki de en zor olanı,
Yeniden toparlanmak,
Kırık dökük kalpleriyle,
Hayata yeniden sarılmak.

İnsan kırılır mı,
Evet, kırılır,