İnsan Ki Şiiri - Ramazan Mutlu Doğaner

İnsan ki
Kimileri vardır
Soğuk kış geceleri nedir ki
Sevdalarda titrer bin bir kere
Baharlara gömülür
Alev alev yüreğini yakan ateşte
Korkulu rüyalar karşısında
Hiç umursamaz pençe atar ölüme

İnsan ki
kimileri vardır
sızlanırken karanlığın girdabında
Zamansa tik tak atar
Hayatın durgunluğunda

İnsan ki
Kimileri vardır
Hasretle yanar bir kere
Yolculuğu vardır
Göklerdeki ulvi değere
Yolculuğu vardır
Gizli hazineye doğru

İnsan ki
kimileri vardır
Yol alırken geçmişten geleceğe
Koca ömrü yaşayıverir tek düze
Kim bilir
Nasıl da susarlar bir damla hayale

İnsan ki
Kimileri vardır
Sabrı takar ya
Fırtınalı ruhuna
Desen desen kıvrmlarıyla
Tek başına gider
Geleceğin esrarengiz yoluna