........................insan.....................................
kendini aşktan korumalı
zayi etmemeli gece aydınlığını
.....................kötü karanlıklarda
elde tahtadan kılıç,kalkansız,miğfersiz
durmamala bir çift göz meleke ordusunun
.....................................................karşısında
.......................insan.....................................
yalnızlıkta kirbit aleviyle yakılan
güneşin iç karartıcı aydınlığında durmamalı
koyunun kurttan canını
kurtarmaya çalıştığı gibi kaçmalı
............................................aşktan
insan kendini aşktan
ne pahasına olursa olsun
.......................................sakınmalı
Kayıt Tarihi : 29.11.2010 21:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Aktaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/29/insan-kendini-asktan-korumali.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!