Mendil balkona asılmış çamaşırlarda esiyor rüzgâr.
Paldır küldür, aceleci…
Bir mendil koptu çamaşır mandallarının ucundan.
Mendil kısmı, rüzgârla uçmayı pek sever.
Mendil gitti,
daha doğrusu gitmedi de uçtu,
bir başka balkonun demirlerine kondu.
Mendil balkona asılmış çamaşırlarda esiyor rüzgâr.
Paldır küldür, aceleci…
Bir mendil koptu çamaşır mandallarının ucundan.
Mendil kısmı, rüzgârla uçmayı pek sever.
Mendil gitti,
daha doğrusu gitmedi de uçtu,
bir başka balkonun demirlerine kondu.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:İnsan kendinde başlayıp kendinde bitiyor hep Şiiri - Yorumlar
15 Kasım 2025 Cumartesi - 13:31:52

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta