İçinde fırtınalar kopar ama,
İnsan kendi yaşadığını bilir.
Onca sıkıntı dert verir insana,
İnsan kendi yaşadığını bilir.
Acılık var ise yetişen otta,
Değişik olur ağızdaki tatta.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta