Makale
Kendine bir adım atmakla başlıyordu herşey.
İnsan kendine yürüdükçe hayatıda bir yürürlüğe giriyordu.
İnsanın durduğu, baktığı ve yol aldığı herşey kendi adımlarından öteyse,
olduğu yerde değildir insan olgusundadır herşeyin.
O zaman herşeye yönelik bir kavram insanın da hayatında herhangi bir şey değil;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta