Insan Kalbini Kirmayin Şiiri - Fahri Işık

Üç günlük dünyaya dalmış gafiller
Uyanında insan kalbi kırmayın
Bilgiye saygısız olmuş sefiller
Uyanın da insan kalbi kırmayın

Karrar özden dönmez dönekler farrar
Her kötü kendine bir yoldaş arar
Vakit geç olmadan verilsin karar
Uyanın da insan kalbi kırmayın

Benim ustam derki, özüm hos görü
Yüregi taştandır insanın körü
Beyninizden tamir, edin özürü
Uyanın'da insan kalbi kırmayın

Kırk yıl öncesinde buraya geldik
Kimi yaşlı hasta, kimimiz döndük
Nice dostumuzu toprağa gömdük
Uyanında insan kalbi kırmayın

Sen hak etmesen'de severim seni
Tanrım bunun için yaratmış beni
Bu can terk etmeden fani bedeni
Uyanında insan kalbi kırmayın

Kimse bilmez yüce duygular kimde
Gözler görmez kulak, sağır ilimde
Acı söze yer yok, tatlı dilimde
Uyanında insan kalbi kırmayın

Özgörlük demokrat sözde olmuyor
Dünyada zorbadan eser kalmıyor
Kötülükle kimse menzil almıyor
Uyanında insan kalbi kırmayın

Fahri doğrular'dan çok çektin ama
Kamil yolu buldum deydi çabama
Hak yolunda gelin, girin koluma
Uyanında insan kalbi kırmayin