19/12/2005 Gölbaşı-Ankara
Herkes götürür kendi odununu.
Herkes öldürür kendi yörüğünü.
Bir yürek var özümser gördüğünü.
İnsan kalarak çıktım insanlıktan.
Şafağın ahını aldım yetmedi.
Gülerek, düşünerek ağlıyor tan.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta